GÖZLERİNDEN MUTLULUK EKSİLMESİNrüyalarıma da girmiyorsun yoksun artık bir masal perisi gibi bir görünüp bir kayboluyordun elinde ki sihirli değnekle dokunup tüm dünyamı bir güneş gibi aydınlatıyordun çıkıp geleceksin sanki tavan arasından gözlerim çakılı öylece kalıyorum sırtımda ki onca yükün altında eziliyorum alışmak çok zor olacak sensizliğe boynum bükük yetim kalmış gibiyim aşkımıza nasıl kıyıp da gittin gözlerin dolup sızlamadı mı için başını yastığa hangi ruh haliyle koyacaksın ağlamak yakışmaz o mahzun gözlerine sen beni terk etmekle kalmadın içimdeki çocuğu öldürüp hayatımı da alt üst ettin bir gün gelirsem aklına kaplarsa içini hüzün mırıldan şarkımızı sussa da dilin yediverenler olur kör düğüm bekle beni ilk buluştuğumuz yerde iki elim kanda da olsa geleceğim biriktir gözlerinden dökülen yaşları avuçlarında usulca bırak suya hasret toprağa ağladığını görmek istemem hüzünlenirim elbet gelirim üstesinden kederlerimin benim de doğar dünyama güneş bir ayak uzunluğunda olur gölgem ve işte o zaman başlarım yaşama yeniden ... Refik 17 .08 .2017 İstanbul |