Sükutumdan dolayı kendimden başka kimse kabahatli değildir. En büyük düşmanım ben idim. NAPOLEON
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ANNE
yusuf yılmaz
5,0 / 4 kişi ·4 beğenme · 0 yorum · 473 okunma
ANNE
ANNE
Bir bahar mevsiminde, Kırlardan koparıp, Menekşeler papatyalar Vermiştim sana… Biliyorum Ben hala çocuğum Senin gözünde… Gecemin bir yerinde, Uykum bölünür, İrkilirim. Yüreğim burkulur. Bir ayağa kalka bilsen, Bir uyana bilsen, Gözlerini bir açıp ta Bana bir defacık bakabilsen, Kınalı ellerinle saclarımı Bir okşayabilsen Var ya!.. Yavrularım kızlarım var, İstikbale uzanan. Hepsi de nehir gibi, Bahar gibi… Vatanımın en temiz toprağından Yoğurmuşum onları, Ekin gibi bal gibi… Ama hiç biri senin gibi değil. Ne senin gibi bakabilirler. Ne senin gibi sarılabilirler. Ne de senin gibi kokabilirler. Çünkü sen çiçeklerin en güzelisin Çünkü sen annesin… anne! Yusuf Yılmaz |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ANNE şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 16.8.2017 16:44:47
Puan
: 20.0 / 4 kişi
Okunma Sayısı
: 473
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 4 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.