Yağmurdan sonra sevdim seniYağmurdan sonra sevdim sana dokunmayı Yüreklerin ıslandığı Kirlerin ruhlardan döküldüğü Gök kuşağının doğaya güldüğü Bütün yağmurlardan sonra sevdim seni Yağmurlardan sonra sevdim seni Islanmış bedenimin zulasında sakladım Gözlerindeki bakışı Tüm tufanlar kopmuşken enginlerde Gönlere yükselen toprak kokusu tazeliğinde Bir çift göz süzdüm içerimde Mavi ile yeşil Kahve ile ela arası Belkide siyahın en katran karası Yağmurlardan sonra sevdim seni Koca şehirde örtünmüşken bütün kapılar Doğanın yüzüne Camların ardındaki bakışların hayranlığı ile Sardım ruhuma sıcaklığını Sakladım burnuma sızan cennetin kokusunu Gül ile reyhan Açelya ile papatya arası Belkide has bahçenin en alası Yağmurlardan sonra sevdim seni Hüzün çökmüşken Mezopotamya’mın Yorgun arşına Fakir sevdalıların kavuşma hayaliyle Aldım benliğime hayr olan bütün Ümit’leri Me-mu ile Zin Siyabend ile Hece gibi Tarihe damga vuran Ahmed Ha-ne lügatında Mehmet Kılıçel |