Can kafesimde bir güvercin, yuvasını arayan;
Bir de sen yeşil gözlüm, can yüreklim, alınyazım!..
Bir ben vardım, her salınışta gönüllü kaybolan;
Bir de sen, sıcağına sığındığım!..
Bir kulağımda nefesin vardı, dinlediğim;
Diğerinde o eski şarkı, anılardan çağırdığın...
Yüreğimin bir yarısında bir mutluluk, özlediğim;
Diğer yarısında bir sızı, hiç duymadığın...
Bir kolumla sımsıkı sarılmıştım boynuna;
Diğeriyle tutunmuştum düşlere, hesapsız!..
Bir gözüm pırıldarken mutluluk sarhoşluğuyla;
Diğerinden bir mavi damla süzüldü apansız!..
Can kafesimdeki güvercin ne kadar çırpınsa da
Bakma, o da bilir aslında kanadının vurgununu...
Yine de uçar yüreği ardınsıra;
Gözlerinin ışığı avutur yorgunluğunu...
Bırak çalsın şarkılar, düşlerim raksetsin gizlice;
Seninle bu biricik dansım yarım kalmasın!..
Biliyorsun ya sevdiceğim, hâcet yok uzun söze;
Adımları... Adımları... Adımları yok bu dansın!..

(10 Aralık 2003, 21:50)