DOST SANDIKLARIM
Candan yandıklarım canımı aldı
Cansız geçilemez anlar kaybettim Dostum sandıklarım ömrümü çaldı Paha biçilemez günler kaybettim Kafese kapattım gurbet kuşumu Taşlara yasladım yorgun başımı Aramaktan bıktım gönül eşimi Çıkmaz sokaklarda yönler kaybettim Bir kere yüzüme gülmedi şansım Drama dönüştü felekle dansım Dert durağı oldu yaralı göğsüm Düşler aleminden tünler kaybettim Gam yükü dayanma gücümü aştı Düşürdüğü hale tebdilim şaştı Sevdama ihanet rengi bulaştı Kol içinde kırık yenler kaybettim Bir yârin hayali girdi kanıma Vurgunları kârım kaldı yanıma Fermanımı yazdı gitti sonuma Uğruna harcanan dünler kaybettim Garip Güleser,im düşlerken fasıl Deva sandıklarım ezaydı asıl Muradım gözümde kaldı velhasıl Başlamadan biten sonlar kaybettim Güleser YORULMAZ |
arkamı dönünce vuran utansın..