Başımı eğme gönül benim canımı sıkma
İnsanlık alanında benim itibarım var
Birlikte yola çıktık beni yolda bırakma
Şakağımdan süzülen soğuk ecel terim var

Az yanmadım bilirsin yâr için küle döndüm
Cevri cefa eyledi aldım kalbime gömdüm
Dostumun urganıyla dipsiz kuyuya indim
Semaları inleten bitmez ahuzarım var

Canımı hırpalama yazık etme bizlere
Gırtlağa kadar doydum kaypak sahte yüzlere
Yokuşları tırmandım fer yükledim dizlere
Enkazlardan sağ çıkan kefen yırtan dirim var

Bilmezmisin huyumu ölüme rest çekerim
Tetik çeken parmağın bileğini bükerim
Yaşarken şu toprağa mezar taşı dikerim
Benim er meydanında saf tutan bir yerim var

Panzehir olsa bile yılan koynunda yatmam
Beni dara çekseler yanlışa adım atmam
Eşiğimden gireni servet dökseler satmam
Alnımı ak gezdiren namusum var ar"ım var

Beni taşlayanlara uzattım zeytin dalı
Hesap ödetme bana ne ucuz ne pahalı
Çok çektirdin insaf et ağlatma Gülübalı
Azrailin elinde her dem can pazarım var


Güleser YORULMAZ