Hasret Gülümsemeyi GörsünGönlümde açan gülü nasıl ziyan edeyim Gönül gözüm morarsa da yârimi terk edeyim O yâr bir güneştir doğuşuyla bir cihana bedel O yâr gelme derse ben hangi kapıya gideyim Mihman ol gönlüme ben hizmetinde olayım Yanağından ver buseli bergüzar bahtiyar olayım Sen varmazsan bana halimi Rahman’a sunayım O yâr gelme derse ben hangi kapıya gideyim Gel ne olursan gel gülüşünle gönül limanıma Ahir zamanda tenin değsin bu tatlı canıma Asuman üzerime çöker bakışın değsin bakışıma O yâr gelme derse ben hangi kapıya gideyim Sensiz gecem gündüzüm oldu darmaduman O gülüşüne bakışına olmak istiyorum kahraman Bu sözlerim gönlümle sana bu halimi olsun anlatan O yâr gelme derse ben hangi kapıya gideyim Varsın bu gönlüm seninle aşkla tutuşsun O yumuşacık pamuk elleri ellerimle buluşsun Sen o gelişinle kaşın eğişinle zaten bir hoşsun O yâr gelme derse ben hangi kapıya gideyim Sinemdeki eğik kaşın saplanmış bir hançer Bırak saplı kalsın sinemde olsun bana rehber Bu rehber bilirim aşkımızı her daim doğru ölçer O yâr gelme derse ben hangi kapıya gideyim Gönül huzura aşka varmak için arar bir vesile Aşkı tatmayan gönül insan aşkı nasıl tatlı bile Aşk ile tanışırsa gönül canlanır döner bir dile O yâr gelme derse ben hangi kapıya gideyim Âşık Gülveren’im gönül çarkımız varsın dönsün Hasret girerse içine bırak hasret gülümsemeyi görsün Hasret belki utanır gider vuslata desin sen körsün O yâr gelme derse ben hangi kapıya gideyim Âşık Gülveren |
Kalemin Susmasın
_____________________________Selamlar