SEN,BEN,BU GECE VE BU ŞEHİR
birimiz hafif kalırız,bu şehir’e
ikimiz ağır gece karanlık,çığlıklar sessiz ama kulaklar sağır birimiz kalır,diğerimiz giderken ağır ağır rüzgarlar eserken,karanlık gecenin üstüne şiirler yazarım ben aynı yağmurda ıslanırız bilmeden sevgimiz yürekte saklı kalır. ay ışığında gitmek romantik olsada ağır gelir aynı sabaha çıkmak ne kadar çok isterdim bilir misin ayrılıkları temellerinden yıkmak. bu gece bu şehirde, sokaklar karanlık gök yüzü bulutlu,bulutlar geceden’de karanlık ufacık umut var içimde,birde tatlı tebessüm yüzümde nerden bilirim,belki birde sen varsın bu gece bu şehirde. hangi gece şiir yazsam ya sen varsın, ya hayalin var içinde vuslatı hiç yazamadım nedendir bilmem olmasada kavuşmak, çıkaramam seni şiirlerimden. bu gece bu şehirde ben ve şiirlerim biri sevgi, biri aşk’ın, biride sen dizelerimin sen derin uykularda,ben garib hülyalarda birimiz giderken, diğeri kalır ağır yaralı. ay ışığında gördüm seni bulutlar gidince aydan aydındı yüzün, yüzüme gülünce ben gitmeye hazırım,birimiz fazlaysa bu şehre sen kal,ama sakın üzülme. giden yol alır hakikat bu kime güler geceler,kimi üzer bilemem ne sen fazlasın,ne de ben sevgilim bir fazla varsa,o da bu şehir ve bu gece. feda etmeyelim aşkımızı bu şehrin kalabalığına ve bu gecenin şerrine gel beraber içlem aşk’ın en güzeli ve dertlerin cümlesine. 04,08,2017 Mehmet DERE SİLİFKE |