Annesiz Bayram
Bir kâr yağdı, bir yağmur inceden
Bir bayram gelip geçti gün’ceden Saçlarıma aklar düştü düşünceden Bayramınız bayram ola cümlealem. Kâr eridi su oldu, yağmur aktı sel oldu Günce doldu kapandı sayfa gece oldu Kimi kardeşler aradı sordu, kimi el oldu Kimi cümle ile hatır aldı, kimi ise alem oldu. Kapandı kapılar, çekildi perde Sokaklar sessiz, dertler içerde Bir can’a bir hançer yeterde Bu can emanet olmasa bu beherde. Bu gün bayram’dı kılınmalıydı namaz’ı Çocuklar bağırmalıydı çıktığı kadar avaz’ı Nasıl aramaz gözler, anne olan cancağız’ı Kimimizde var neşe, kimimizin yanık bağırcağız’ı. 24/05/2020 Mehmet DERE Karaman |