16. HEY, AKŞAMSEFÂLARIM

haber salın sevdalıma, hey akşamsefâlarım
kanatları akkor kıvamında yusufçuk kuşlarıyla gelsin
zembereği boşanmış yürek atışlarıyla
gümüş mızraklı haydutlarla gelsin ve yakımlarla
sorsun sonbahara: zulmet bana dehşet yaraşır
-klorofille krom cevheri de şâhidimdir ayrıca-
saçlarıma kezzap döksün isterse, buna râzıyım evet
nesîmi’nin derisinin yüzüldüğü yere gelsin, ordayım
gelsin duraksamadan yazsın beni toplumsal yangınlara


17. KARANLIKTA

günler: karanlık mı karanlık
kara kukuletalı cellâtbaşı
elinde falçatasıyla
kana buluyor sabahları ve akşamları

nerde bir güleç yüz, bir tatlı öpüş
çevik kolları nerdedir aşk’ın bizi saracak
naftalin kokusuyla karanfiller arasında
yüreğimize direnç aşılayacak?

18. SENİN YÜZÜN

okunmasına doyum olmaz bir kitaptır senin yüzün
bir deprem bölgesidir yerinde
ya da bir halk türküsü

yüzünü okuya okuya aydınlanayım
yüzüne baka baka kahrolayım
ya da çağıra çağıra içleneyim senin yüzünü

19. HİÇ DEĞİLSE

gün olur, biter kitaplar da
biter sevdalar da
ömürler gibi

kitaplar ömürler biter neyse de
hiç değilse sevdalar
bitmemeliydi

20. OLANAKSIZ BİR ŞİİRDE

çırpınıp duruyor kalbim
sen aklıma geldikçe
yıldıza kesmiş gecelerden
türküler dolanıyor dilime

tutup kalbimin kırlangıcını
senin göklerine salıyorum
canım canına ulaşıyor
bir sevda şöleni oluyor dünya

derken, dipdiri göğsünden
alkımlara belenmiş olan
olanaksız bir şiirde
eriyip gidiyoruz işte