senin verdiğin güçle umutla bakıyorum hayata
seni hayal ettikçe şiirler yazıyorum adına
artık karanlıklar bir başka örtüyor üzerimi
vaktinden önce doğuyor güneş sanki
beyaz bulutların üzerinde hayal ediyorum seni
nisan yağmurları kısa sürer hadi tut ellerimi
gözyaşlarım aşkımızın imzasıdır aşk kokulum
sevmelere inanmayan ben aşkı yaşadım seninle
hayatımı adadım sana dikenli de olsa yolun
yanımda olmasan da her anımda sen varsın
meğer seni sevmek yeniden doğmakmış
sen dünyayı aydınlatan güneş gibisin
yer yerinden oynasa sönmez bendeki ateş
yaşanmamış sayıyorum sensiz geçen yılları
ikimize ait yeni bir dünya kurdum
gözyaşlarım yanaklarımı ıslatıyor
dudaklarım yanmaya hazır bir kor gibi
avuçlarımdan tüm bedenime yayılan alevsin
ne olurdu mutluluğun anahtarını elimden alabilseydin
gözlerime bakıp hiç gitmezdin değil mi
farkında mısın kaç zaman oldu gideli
hiç aklından geçirdin mi beni
oysa teninin sıcaklığına terketmiştim kendimi
hala anlamadın mı beni
dalgaların kayalarla kucaklaşmasıdır
sana olan özlemim
gel artık hasret gözlüm dindirelim özlemleri
sen beni sevmesende
ben seni bir ömür boyu severim
olmasın yalnızlık benim makus talihim
sensiz gecelerimde beni de olsun bir soranım
özlem yangınlarında yansın senin de dudakların
ansızın bir duygu seli kaplasın yüreğini
olur ya aklına gelirsem erir misin gözlerimde
sen benim ruh dünyamda ki coşkum
akşamın kızıllığında kısa düşen gölgem
solgun baharlarda ki gözlerimden akan son damlasın ...




Refik
03.08.2017
İstanbul