VUSLAT ÇEŞMESİ
Prenses oldum bugün sevdalar sarayına
Kozadaki böcekler erdiler ilk bahara. Uçuştular kırlara, kondular bulutlara Kanat takan parlıyor,benzemiyor tırtıla... Köz bir kez tutuşunca ’gül’ kokular sürünür Ağaran saçın bile güzelliğe bürünür Kalbi çarpana artık gözler nergis görünür Bir kez uçan konuyor,yansa da o ışığa... Dudağında bir türkü,yüzünde gülümseme İçindeki fırtına sığmaz artık bedene Var mı başka bir cennet sevip de sevilene? Kalem olup yazıyor,bülbüller o aşığa... Namludan çıkan kurşun,kimi vurur bilinmez Bir kere vurulunca,aşk yazısı silinmez. İstesek de dünyaya tekrar tekrar gelinmez İç vuslat çeşmesinden! aşkını doya doya... Asuman APUL |