Beton tarlalarında boğulurken nefesler
Bir huzurlu yer vardı dereydi kuştu sesler
İnsanlığı hapseden para denen kafesler

Yemyeşil ormanları sessiz sessiz inletti
Kuşların feryadını semalara dinletti

O bizi karşılarken leylaklarla güllerle
Katil olduk evrene balta tutan ellerle
İsyan ediyor dünya fırtınaya sellerle

Gülümseyen yüzleri hoyrat eller kirletti
Dağların feryadını semalara dinletti

Bir görünmez düzen var toprağında taşında
Açgözlülük bilen yok hepsi kendi aşında
Tek bir çöp bırakmazlar o pınarın başında

İnsan ayak basınca karıncayı terletti
Yaprağın feryadını semalara dinletti

Bitmeyen bir hırs ile yakıyor biçiyoruz
Kazançları kutlayıp şerefe içiyoruz
Oysa dünya ölüyor görmeden geçiyoruz

Ormanları yok eden insanlığı katletti
Bitişin feryadını semalara dinletti

Asuman APUL