Şöyle baktım evrene,evrendeki yerim ne?
Zerreye küçük deriz,küçüğüz zerreden de...
Kendine evrenden bak,büyük müsün yinede?

---Bir gurura dalmışız asla uyanmamışız,
---İnsan diyorlar bize,insan olamamışız.

Çevremde acılar var,küçük çocuklar açlar...
Görmüyoruz kimseyi,gözümüzde perde var
Doymayan ceplerimiz,her yerde fırsat arar

---Bir ’ego’ ya batmışız,asla çıkamamışız,
---İnsan diyorlar bize,insan olamamışız.

Ağaçları kurutup,çöpten kuleler kurduk
Dünya can çekişirken,rahat rahat uyuduk
Gönlümüzü boşaltıp,gözümüzü doyurduk.

---Bir hırsa kapılmışız,asla uslanmamışız,
---İnsan diyorlar bize,insan olamamışız.

Görmedik güzelliği ırk,din deyip savaştık
Mutluluğu terkedip,kederlere bulaştık
İlmek olmak var iken,düğüm olduk dolaştık.

---Ağlayıp ağlatmışız,asla aldırmamışız
---İnsan diyorlar bize,insan olamamışız.

Görmezsek gerçekleri,üzülen biz oluruz
Diken ekersek eğer,elbet diken buluruz.
Aklımıza girmiyor,üç metre bez sonumuz.

---’BİZ’ değil ’ben’ diyerek yolları ayırmışız
---İnsan diyorlar, bize insan olamamışız...