Sevgili’den şirazeye şiirler-(38)BEN BEKLEDİM AMA, YİNE GELMEDİN Yine sensiz Bir akşam başlıyor sevgili Seni yitirdiğim Bu kentin Sessizliğe bürünmüş Deli dolu sokakların da Soğuk bir kış akşamında Buğu yapmasa da camda Nefesim İliklerine kadar Donuyor duygularım Biliyorum Yine gelmeyeceksin Ama ben Yoluna bakmaya devam edeceğim Ayakta durmaktan Boş sokakları seyretmekten Yoruldum Gece yarısını çoktan geçti zaman Bir ben miyim Diye düşündüm bu koca şehirde Yorgun Ve de uykusuz Kar durmuş Rüzgar susmuş Göz kapaklarım ağırlaşsa da Kapanmıyor bir türlü Ah Viyana ahhh Tuna şahit olsun duygularıma Şimdi Avuçlarımın arasındaki Porselen bir fincan da Kahve yudumluyorum Biraz sonra Sabah ezanları okunacak Ah Ulan diyorum içimden Şimdi İstanbul da olmak vardı Boğazı gören bir evin penceresinden Halice baksaydı gözlerim Günün ilk ışıklarıyla Simidimi alsaydım fırından Çayımı koysaydım ocağa Martı çığlıkları arasında Kahvaltımı yapsaydım Ama sen yoksan Neye yarar be sevgili Ha Viyana, ha İstanbul Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |