MİL ÇEKTİM YÜREĞİME
Dün akşam
Bir kadın gördüm Gözleri güneş karası. Tanıyamadım. “Kimsin “ dedim. Dedi ki “Ben.. Senim.” “Ben mi” diye haykırırken bana İsyan ettim bir an zamana Yorgun fersiz gözlerim Düş kırıkları dolu ellerim Belki bir gün avuntularımla Anılarımın dar ağacında Zamanın kör ilmiği boğazımda Soluksuz seyrettim kendimi. Haykırdım Zamana Dur dedim ..! akma artık boşuna Neler gördüm neler,geriye baktığımda Terk edilmiş anasız babasız Çocuklar, Çaresiz İhtiyarlar ağlayan kadınlar. Cehalet batağında çırpınan gençler İnandım , güvendim yarınlara. Uzattım ellerimi tüm insanlara. Çare oldum kanayan yaralarına Eğriyi doğru ,Suçu hata Saydım .yanlışı ise ezkaza . Doğruyu ,gerçeği,nefreti yenmeyi, Adam olmayı,bilgiyi,iyiliği ve sevgiyi... Öğretmek için .................Unuttum ben Beni. O zamanlar Üç maymunu oynarken Hiç düşünmemiştim Yüreğimin bu kadar eskiyeceğini Şimdi ise. Güneş karası gözlerimi Kapadım düne bugüne. Görmemek için Işıksız yarınları ………………………….Mil çektim yüreğime. ………………………………………..ENA. |