ŞANSIMA YANAYIMYaza yaza yoruldum bu aşkın kitabını Okuyan yok dediler içimi hüzün bastı Gönlümde ki o hırsla yırtıp attım kabını İçinde ki şiirler bir bir kendini astı Mateme bulanırken gözlerimin elası Bir türlü ölemedi şu Allah’ın belası. Ne biçim bir aşkmış ki sefasını sürmedim Bir araya gelince kedi köpek gibiydik Karanlık sardı beni gün yüzünü görmedim Sonunda ayrılığın en kötüsünü giydik Okunsa da yürekte kaybımız var selası Bir türlü ölemedi şu Allah’ın belası. Gelme hayat üstüme dedikçe içim şişti Patlamak üzereyim korkuyorum yanmaktan Bir zamanlar siyahtı saçıma karlar düştü Dilimde pas tadı var vefasızı anmaktan Zevkine varamadım tutturmuyor ki yası Bir türlü ölemedi şu Allah’ın belası. Arada bir görünüp mah cemali gösterdi Yalandan nağme yapıp şu gönlümü ayarttı Her şeyin güzelini kendisine isterdi Adalet diye diye hep kendi yana tarttı Ömrümü yedi benim bu Allah’ın belası Bir türlü ölemedi şu Allah’ın belası. Ayvazım DENİZ |
Kalemin susmasın
___________________________________________Selamlar