Güya tartışılmaz şairim derim,
Biraz alçaktan at, civcivler yesin,
Ben olduğumdan da azı söylerim,
Biraz alçaktan at, civcivler yesin.

Eğer ki var ise yüzünde hayân,
Bir lafı söylerken gerçeğe dayan,
Düşün ne der bunu her algılayan,
Biraz alçaktan at, civcivler yesin.

Çatlayan her kaptan dışarı sızan,
İçindeki özü değil mi ozan?
Uydurarak at da, sözüme kızan,
Biraz alçaktan at, civcivler yesin.

Kendini herhalde zannettin kâhin,
Yele un serersin yapmaya tahin,
Ufak gizli doğra, yüksekte şahin,
Biraz alçaktan at, civcivler yesin.

Mahsuni, Pir Sultan, Aşık Veysel’i,
Yunus’u da aldın, diktin heykeli,
Kim demiş bükülür heykelin eli?
Biraz alçaktan at, civcivler yesin.

Soluklandığın han, bu ise buzdan,
Güneş değdiğinde erir birazdan,
Gel vitesi azalt, vazgeç bu hızdan,
Biraz alçaktan at, civcivler yesin.

Sanma ki tavrına darıldım küstüm,
Karakterin imiş, salla be dostum,
Estirdiklerinden toz almaz üstüm,
Biraz alçaktan at, civcivler yesin.
-----------------------------------------

İnsanın aslolan, özüdür özü
Sevmeyen ne bilir, kalpteki közü
Tart,durdur dudakta, söylerken sözü
Biraz alçaktan at, civcivler yesin...........Aşık Lüzumsuz