KABÎLEMDEN KOVULDUM
sonunda geldim işte
bir türlü iyileşmez yaralarımla geldim çığırından çıkmış yağmur dışarda duman-altı dağlardan geldim kederli bir sarmaşık, şehâdet parmağımda kabîlemden kovuldum ve burkuldum iğde kokularından uzak yıldızlardan daha uzak anılarda sevsem: med-cezir olur, dünyanın her yerinde sevmesem: kalbimdeki fay hatları kırılır kimin umrunda? (*): "Eksik Kırlangıç" kitabımdan |