AN..?
An geliyor kelimeler de yoruluyor,Kalemler kırılıyor
Türküler susuyor ve ansızın ellerin şakalarına gidiyor Yazılmamış mektuplar bir bir umut kapısında yanıyor İnsan olmak ne zormuş şu üç yalan dünyada insan şaşıyor Dünyayı anlamak yerine yaşamayı edep hayayı seçiyorum O zaman kendini akıllı sananlar ,o deli diyor susuyorum Kendimle iletişime geçerken iletişim sizlere izninizle deyip Sadece onlara ait olmayan,Caddelerden,sokaklarından Ve yaşanmamış yaşanmayan zamansız ve hatıralarınızdan.. Bir rüzgar gibi sizi size ve vicdanınıza bırakıp geçiyorum Ve Susuyorum tamda sustuğum yerde çatır çatır kırılıyorum mesut…09.11.1998 Kırıkkale… |