Nasılsın diye sorma, dut gibiyim dut gibi
Hayalinle mest olup, sızmayı sen öğrettin
Dokunsan patlayacak, yüreğim barut gibi
Gönlümdeki ateşle, gezmeyi sen öğrettin

Anlatsam anlar mısın gamsız geçmeyen günü?
Nasıl tarif edeyim, can evinden sürgünü?
Yaşamadın bilmezsin, yârden gelen vurgunu?
Yara üstüne yara, dizmeyi sen öğrettin

Ömrümün yarısıydın, şimdi oldun birisi
Can yoldaşım demiştim, teferruat gerisi
Son kurşunu harcadı, sevdamızın perisi
İkrar verip yemini, bozmayı sen öğrettin

Koymaz nefes alayım, her saniyem ahu zar
Kalem kırdım hayata, kınalar yak nazlı yar
İdam sehpası lütuf, vız geliyor urgan, dar
Her gün katlime ferman, yazmayı sen öğrettin

Sızılıyor her yanım, ciğerim param parça
Bağ bozumu yaşattın, ne bağ kaldı, ne bahçe
Sırtımdan çek hançeri, yüreğimden vur mertçe
Neşter ile derimi, yüzmeyi sen öğrettin

Serçe gibi titredim, tünediğim dallarda
Hesabım var seninle, geçen kayıp yıllarda
Güleser çok bekledi, yolcusu yok yollarda
Sevdaya aşka mezar, kazmayı sen öğrettin

Güleser YORULMAZ