KEREM EYLE
Kerem eyle bize yüce yaradan
Yarattığın aciz kullar yakıyor Başımıza sardın çıktın aradan Elimizden tutan eller yakıyor Hatır denilen şey geçmişte kaldı Dostluğun yerini çıkarlar aldı Merhaba kesildi sohbet azaldı Selam alıp veren diller yakıyor Yıllar boyu emek verdim bir bağa Canımdan can kattım çorak toprağa Dokunamaz oldum dala yaprağa Diken pes eyledi güller yakıyor Kovanlara döktüm türlü çiçeği Oturup seyreyle sırlı peteği Şikayete geldim işin gerçeği Arılar figüran ballar yakıyor Sevda dolusunu sundular içtim Leyla olup Mecnun çölünden geçtim Bir anda kor alev içine düştüm Ateş geri durdu küller yakıyor Garip Güleser’im gel de ağlama Diren diyorsun da, sen ol çağlama Bana düşman oldu dostum bağlama Tezene vurmadan teller yakıyor Güleser YORULMAZ |
Şu gönül köşkü me, girip oturan
Kokunu alıp da, bana getiren
Ilgıt ılgıt esen, yeller yakıyor.......Aşık Lüzumsuz
Merhabalar efendim
Usta kaleminizden her zaman ki tat ve güzelliğinde bir eser gelmiş
Bizde okuyor ve kutluyoruz yürekten, yazan kalemi ve yüreğinizi
Gönlün abat olsun ve de huzurla dolsun
Allaha emanet olasın, sağlıcakla kalasın