Yaş kırk beş otuz beş değil,
Yolun da neresi? Belli değil.
Ey nefsim biraz özüne eğil.
Başım ellerimin arasında
Köyümü düşünüyorum.
Köyüme dönsem... Ama
Sonumu düşünüyorum,
Kendimi alamıyor
Bir de ölümü düşünüyorum.
İyi kötü, zor kolay derken
Geçti gençlik çağım.
Nefsimle bir gün mutlaka
Ben de başbaşa kalacağım,
Allah vermesin düşünmek bile zor
Ya sol tarafımdan verilirse amel defterim,
Fazla gelirse günahlarım
Ben ne yapacağım? ..
İşte bu yüzden olsa gerek
Düşünceler bir yığın,
Hepsi de darmadağın.
Ne kadar severse sevsin, hattâ
Canından bir parça da olsa
Orada bırakmak üzere
Üç beş dostun tanıdığın...
Nasipse tabî,
Kefenimin ucundan tutup
Toprağa bırakacağı,
Mezarlığın bulunduğu
Köyümü özlüyorum.
Köyümü özlüyorum.
Köyümü... 2001

Mustafa Zincirkıran