DOKUNMA YANARSIN
DOKUNMA
Beyaz saçlarıma dokunma! Her tekine bir hikaye yazılır. Issız gecelerde birden, Ağrı düşer sinir uçlarına, Sonra tek tek düşmeye başlar. Aynalar şaşar bu işe. Kirpikler ok misali Her zaman dimdik, Kimi zamanda ıslak ve mağrur... Saçlarıma dokunma, yanarsın! Sert rüzgarlar değdi uçlarına. Kirazın rengiyle arkadaş oldu. Ayva gibi sararıp soldu Kıpkızıl sıcaklarda yaprak gibi kurudu. Miğferimle yoldaş oldu Bembeyaz çöllerde… Saçlarıma dokunma ağlar. Vadilerin uğultulu sesi gizlidir uçlarında. Rengini dağın tepesindeki kardan almıştır. Çileye ,hüzne, hasrete dayanıklıdır. Düşerken toprağın üzerine, Kıpkırmızıdır, Vatan güllerinin açtığI Yerde. Kutsal nefesiyle, Sımsıcaktır, Ana kucağında. Saçlarıma dokunma sakın Yanarsın!.. Yusuf Yılmaz |