YOKUŞA KARŞI
zaman münzevi bir sokakta
küçük bir çocuğun elinden tuttu köşebaşında bıraktı elini bir delikanlının ellerinde yüreği vardı ayna simsiyah saçı sakalıyla bir adama bakıyordu pırıltılı bir gülümsemeyle başını çevirince yüzüne karlar yağdı bir fidanın çiçekli dalına konmuştu serçe kanat çırpmasıyla son yaprakta düşüverdi yere merhabayla gelen bir trene hoşçakal bakışıyla ödedi borcunu aşık şair hala alın yazısını düzeltecek bir imla kuralı arıyor hayatın akışını suya benzeterek ali rıfat arku 06/07/2017 istanbul |