Acep...
ne yapsak ki
acep, hep mi bağlıyacağız umuda umut koldan bacaktan yoksun olsada... nefesi de kat hesaba soluksuz kalsa da öpücük kondurmayı da, marifet sanar bilmez ki o kanattır ona... uçmak tek kaygılmak değildir havada mavilerin kucağın da, gönülde pır pır etmektir aynı zaman da kelebekle yarış edercesine inadına... hisset bi görürsün o zaman kırlangıçların kuytuların da, duyarsın seslerini de açarken tüm kapalarını sonuna kadar ahlarla... bugün de geçecek o gün de gelecek elbet, siyahları kuşanmış, tersinden bakma yarına, yüz üstü bırasa da seni bıraksada güzelliğinden kaybetmezsin bir parça... (Berlin,04.07.2017) Talat Özgen |