Bu Gece Susalım
Bu gece çok sessiz
Biz de susalım Sen yaşadıklarından yorulmuş Ben zaten suskun ve kendinden kovulmuş Konuştuk ta ne oldu ki? Kim anladı ki bizi? Hatta anladık mı birbirimizi? Bu gece çok sessiz Biz de susalım Vestiyer olsun gökyüzü Benliklerimizi orada bırakalım Arzularımızı ve korkularımızı Yıldızlara asalım Derenin sesi temizlesin bizi bizden Rüzgar ürpertsin kasıntı bedenlerimizi hafiften Ne büyükmüş gökyüzü Ne yüksekmiş dağlar Ne kadar çok ağaç varmış Ne kadar çokmuş yıldızlar Bak sustukça küçüldük Ne kadar küçükmüşüz meğer Ses tellerimizde büyütüyormuşuz kendimizi Bizde sizin gibiymişiz ah zavallı cırcır böcekleri Bir sussanız sizde göreceksiniz kendinizi Murat Halıcı (Şiir Resitali Kitabımdan) |