H A V A D İ S
HAVADİS
Köyde havadisler kötü emmoğlu, Ağzı kör kazmalar dal budar oldu. Aşçı başlarımız elleri yağlı, "Karnım doysun"diye koç adar oldu. Parlak libas giydi ganimetçiler, Köyü esir aldı çek-senetçiler. En çok güvenilen emanetçiler, Dipsiz kazanlarda bal tadar oldu. İrfan’la basıldı bizim fazilet, Şeref beye metres çıktı asalet, Köyümüzün asil kızı adalet, Kanun eşliğinde raks eder oldu. Değirmen taşını tuttu köpekler, Hasadın üstüne çöktü şebekler. Yanlız anne sütü emen bebekler, Dolar üzerinden borç öder oldu. Her yıl çetin geçti ocaklar, martlar, Hâl böyle olunca değişti şartlar, Ota alışınca aç kalan kurtlar, Besili koyunlar kurt güder oldu. Seyit Osman Akyüz |