Yolun Ucu
Bilmediğim bir suçun, günahın mahkûmuyum
Daha bahar gelmeden, göç mevsimi başlıyor Meğer ki, Yusuf gibi çoktan kazılmış kuyum Gül attığım dostlarım, neden beni taşlıyor İnsanoğlu vefasız, bunu dünden bilirdim Çağrılnca dünyanın bir ucuna gelirdim Git denilince gider, kal denilse kalırdım Gül attığım dostlarım neden beni taşlıyor Yanlış hesap mutlaka bir gün Bağdat’tan döner "Yalancının yaktığı mumlar elbette söner" Alıcı kuşlar o gün yuvalarına döner Gül attığım dostlarım neden beni taşlıyor "Hayat sayılı gündür gidenin dönüşü yok" Hasret kor bir ateştir yakmadan sönüşü yok Her sitemli bakışın, kalbime giren bir ok Gül attığım dostlarım neden beni taşlıyor Perde inmek üzere, bu oyun sonuncudur Kadere boyun eğmek boynumuzun borcudur Yolun ucu göründü Abbas artık yolcudur O taşlı patikanın, yolculuğu başlıyor Gül attığım dostlarım neden beni taşlıyor |