Son Ay Işığı
çocukluğumu yaşayamadan
büyüdüm bir başıma acılarımla yaralanmadan dizlerim ve ellerim yaralandı işte körpe yüreğim engebeli yollarında sevdanın biter sandığım bu yolculuk bitmek bilmiyor yapayalnız her şeye inat yürüdüm düşe kalka, karşıda kaldı hep hayat iki nefes arasıydı yaşadığımız sevda ne tam yaşadık ne de yaşayamadık bir varmış bir yokmuş arasıydı soracak olursan evet bunun adı aşk’tı belki de vakti geldi ayrılığımızın bak gün döndü, ışıklar bir bir söndü gözlerinde kaldı son ay ışığı, bil ki… gidersen karanlığa gömülür gülüşlerim... Ali Haydar Koyun |
Esinin bol yürek sesiniz daim olsun..
Saygı ve selamlarımla..