Nerde O Günler...
bazen şevkin kırılır
itilirsin bir köşeye içinde, uzanmaya çalışırsın nafile, varlığı yokluk gibi hissedersin boşluğun çerçevesinde... yakındayken uzaklaşırsın artık, mumla ararsın umudu, söz gelişi gibi gelir her şey, zamana kaygılırken zan... kıymetsizleşir gün batımı, koluna taksan ne fayda, kanatlanır sanarsın sanmakla kalırsın o kadar... can tanesidir canında, ama amansızlaşır kahrın bol kepçesi, makbul önü arkası , ah nerde o günler... (Berlin,23.06.2017) Talat Özgen |