ne temasıyız ilk şiirin
aşka akan dize dize
ne de sonuyuz şiirlerin
ayırılğı yol eyleyen

ne yananıyız ilk bu ateşin
küle dönen duman duman
ne de son yananıyız
rüzgarla savrulup toz olan

ne limana varan ilk gemiyiz
demir atan mutluluktan
ne de son gideniyiz
gözyaşlarıyla uğurlanan

ne ayıyız ilk,gecenin
yıldızlarla dost
ne de son yalnızlığıyız
aya yıldızlara küs

ne doğan güneşiyiz ilk,günün
zemherileri bahara kesen
ne de sonuyuz kışların
tipiye tutulan

ne yazılanıyız ilk,yazgının
usul usul yazgısna akan
ne de son yazılanıyız
hiç akmayan

ayrılmıştı keskin bir bıçakla
iki zıt dilime zaman
mutlu ve acı anlar
takılıp kalmıştı
en çok acıya
boşunaydı direnişi
hüküm acıdan yana

şiirleri kıskandıracak kadar
şiir gözlüydü kadın

türküleri ağlatacak kadar
türkü sözlüydü adam

ne şiirler yazabildi
o gözlerdeki hüznü

ne türküler söyleyebildi
o inleyen nağmeleri

belki de şiirlerin türkülerin
dinmeyen ahıydı soluk soluğa...z.z.i.