KADININ ADI YOK
KADININ ADI YOK!!!
şen kahkaha atmayalı bir asır geçmiş küf kokulu dolaplara atılmış teni okşayan saten gecelikler İrkilmeyi şiddet arifesinde yaşayan bedeni onlarca kelebek hayaliyle dalmış sancılı uykulara arzularının dar kılıfında şehvetli bakışlara amâ gözleri ne dokununca titriyor nasırlı eli hatta bilemiyor istekle kasılan bedenin cilvelerini tenine yabancı mülteci lisansız vücut dilinde heyecanı yitik bi haber mum kokulu gecelerden uzun örgülü saçlarından sökülmemiş tokası tenini şımartmaktan uzak uyanmamış cildi afrodizyaklı kokularıyla tıpkı örtüsüyle, örgüsü gibi kuşatılmış dört bir köşesi kendi bilmese bile arzuluyor teni loş fısıltılı geceleri yaşadığı esaretten habersiz boğaz tokluğunda tüketiyor o güzelim anları kendine uzak tenine yabancı dalıyor rüyasız uykulara suskunluğa bırakıyor ömrünü |
Geceye çok yakıştı şiiriniz şaire.