veŞiirin hikayesini görmek için tıklayın çekil... bana sürme kelimelerinin kanatlarını, yüreğimde bir göç uyanıyor bilemezsin her kanat sesinde...
sen.. daha çok üşü... güneşin ortasında/ odalardan odalara sızarken kokular ter, iyot ya da bahar daha çok üşü.. karanlığına gömülürken toprak. bir korku gibi içine yürürken kent yanağına dokunsun kimsesiz suların ayazı parmaklarından dökülsün pulların sen kızı denizin çek! kanatsız gövdeni saçlarımdan ve öl bir jilet, bir tövbe, bir intikam gibi dokunsun bileğine bilmediklerim. gövdeni düşür yer çekimine parçalansın kıymetsiz sözlerin buz/ gözlerine giren orman soluğu ciğerlerime dokun/sun.. . mb. 2017 haziranonyedi |
Kutlarım…
……......................................Saygı ve Selamlar...