ÖFKE
kal demiyorum
her kal yetmez bazı izahlara dur da dinle beni biraz bence sana bataklığı anlatayım bataklıkları bizi içine çeken ta içine çeken çektikçe içimize büyüyenleri bu sefer sol elimi vicdanına koyacağım bir günahkâr olsam da korkma kirlenmez vicdanın elimden yanlış da anlama bil ki günahkarın da vicdanı var bir mümin kadar farkında mısın bilmem ama kıyısındasın herhangi bir bataklığın ayak bileklerine kadar batmışsın çamura topuğundaki siyah ’ben’i’ görmüyorum artık bir de çamurdaki ayak parmaklarını oysa şimdi parmaklarımın üzerinden sessizce batmak üzeresin bakarken yüreğindeki çamura yeltenme kıpırdadıkça dilin batıyorsun bana ve içimdeki bataklığa yanaktaki gamze bir yara izi değilse eğer herkes ortak ona ve her bataklık bir gamze kadar çıplaktır aslında ama sen bataklığın çıplaklığını örten yeşil bir yosuna vermişsin ellerini yazık şurada bir lotus da var aç gözlerini |
bataklığın çıplaklığını örten
yeşil bir yosuna vermişsin
ellerini ..."
Çok güzel bir uslup yakalamışsınız...Tabiiliğe ne kadar yakın...Konuşur gibi...