RAHMET
Çocukluğumda böyle yağardı yağmurlar
Gök kapısını aralamış,boydan boya ışık salmış
Gökyüzü tarlalarını süren bir güç varmış
Yeryüzüne düşerken damlalar
Annem rahmet toplardı sabaha kadar
Uyanınca görürdüm her tarafta sarı sular
Dam akmış,yağmur suyu damın toprağına karışmış
Süzülmüş sarı hasırdan,dizili rahmet bekleyen kuru ağaçlardan
Damlalar yanağıma düşmeye başlayınca uyanırım ki
Annem dua ediyor,gök yarılmış rahmet yağıyor
Gökte çaba bir gayret sanki yüzyıllık uykudan uyanmış
Alıp götürdüğü canlar sanki bir bir iniyor yeryüzüne
Can bedenle buluşacak gibi,çağladıkça çağlıyor
Zaman canhıraş haykırışlar içinde
Sanki nöbet değiş*tokuşu başlıyor
Dil*Din*Irk kökleri arşa uzanmış gibi
Gökyüzü kapılarını ardına kadar açmış
Uyanın Rahmet yağıyor
Seviler damla damla çoğalıyor
Aç avuçlarını,bağrını vicdanını
Ulaştı göğe mazlumuların ahı
İçine çökmüş acıları,dağlanmış yaraları
Boğum boğum hıçkırıkları duyan biri var
Rahmet yağdırıyor..
Her yanı saran kaypakllık ve acımasızlığı
Oradan oraya savurdu,yeri göğü ağartıp
Şafağa ulaştırdı
Rengi,kokuyu,özsuyu
Çağdan çağa*halktan halka ulaştırdı
Ülkeden ülkeye,var git dünyanın bir ucuna
Yeni dallar yeni ağaçlar
Çınarın yedi yaprağında yüz yıllık ağıt var,
Canlar ırmak olmuş taşıyor
Rahmet damlaları çocukluğum gibi çağlıyor
Ellerim arşa uzanıyor
Uyandım rahmet yağıyor..