...UMMAN GÖZLÜ...
Küçücük elleri
Soğukça tuttu Tutunmaya çalıştıklarını Etrafındaki her şey Dev olup bakıyordu ona Bir de korku Devleşiyordu Umman mavisi gözlerinde İki kara bakışın izlerinde Saklıydı masumluğu Öğrenmeye açlığına Yokluğun tohumları ekilmişti Ki doğru yapsındı işini Yine de yokluğu bilişiyle Tezat bir neşe vardı Gülümseyişinde Bir kara bakışlara döndü Umman gözler korkuyla Bir de şaşkınlığıma Lütfen der gibiydi Eski pis yazmanın altından Sıcacık masum yaptığından bir haber gülümsemesiyle Küçücüktü yaa küçücüktü Tam da kızımın yaşlarında Kolayca para kazanmak öğretiliyordu Masumiyeti araç edilip İki kara korku yayan Bakışın baskısıyla... ASLI DEMİREL... " Gerçekten umman gözlü bir çocuk geldi yanıma...ve bende bunu yazdım şiirimde...ama bu resim tesedüfen şiire çok uydu...yani resime yazılmadı bu şiir...resim şiire çok uydu..." herkese sevgiler... |
Yüreğine sağlık sevgili Aslı sevgiyle ve sevdiklerinle kal her zaman sevgilerimle..
Çınar GÖLE