BENİM MİLLETİM - IIIBenim Milletim – III Vatan zorda dersin, kaygı göstermez! Kendi tutunduğu, dalını sever… Millet darda dersin, saygı göstermez! Cana değer vermez, ölünü sever… Pireye kızar hep, yorganı yakar! Hiç yoktan kurulan yuvayı yıkar… Kurutur ovayı, duaya çıkar; Vahayı hiç sevmez, çölünü sever… Hiçbir sözün zinhar altında kalmaz! Ümitsiz vak’adır, hiç adam olmaz! Edepli insanı hesaba almaz; Gider de, dört kırık dölünü sever… Nasihat edersin dilin döndükçe! Emsal gösterirsin, ağzın yandıkça… Ders almaz durmadan, ele kandıkça; Oturur, yalanın gölünü sever… Bağ/ban olur, kendi bağına girmez! Eğilip insanın, halini sormaz… Gülistanda açan gülleri görmez! Dağda biten yaban gülünü sever… Katranı kaynatsan, olur mu şeker? İnsan cinsi neyse, cinsine çeker… Topluma karışır, hep fitne eker! Yalancı çobanın tolünü sever… Benim milletim bu olamaz asla! Güven de başını göğsüne yasla… Gel bir Yahudi’yle bunu kıyasla; Türk’üm kahramanlık rolünü sever… Karaman-2017/05 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Parmak uçlarında döndürür durur Gerekli ateşi, söndürür durur İftira, yalanla, kandırır durur Yılan gibi çatal, dilini sever....................................................Aşık Lüzumsuz |