skorçanlar yaratılmışları çağırıyor meydan çimensiz yaz çiz sil tarihe dipsiz not sarı lacivert bilyeleri var onun beyaz kahkahası görünmezden gelmek daha makul tribüne takım tutmak gibi bazı dudakları çizgili forma tezahüratı gülümsemeli alkışlar gençliğine güveniyor düşüncenin geniş omuzları o iyi çocuğu tekerlemek zorunda değil ama gözlerin camları kırılıp mahalle uyuduğunda fileli bir sıcaklığa yapışan son yaz çiz sil ten temasını aforoz eden damlalar nehirli mezarları nöbetliyor varsayın tüm uzun siyah saçların adı yağmur 0036 |