Efelya'ya Mektup
*
seni artık sevmiyorum efelya dokunduğun nesneleri, değindiğin imgeleri seviyorum göğüne mehtap dadanan o tılsımlı geceleri selamlıyorum bir rahvan arap atı gibi mağrur gezindiğin sokakları ezberliyorum rüyalarda kunt öfkeni dinlediğin şarkıları diyorum okuduğun kitapları, yorulduğun akşamları seviyorum ama seni sevmiyorum efelya... * seni artık sevmiyorum efelya ceylan gözlü yavrularını seviyorum oğlanın mavi bisikletini mesela kızın bez bebeğini, semtini, mahalleni, evini yarım kalan kadehini masada şehrini, arkadaşlarını, işini ardına bakmadan gidişini seviyorum ama seni sevmiyorum efelya * seni artık sevmiyorum efelya şiire ilham verişini seviyorum karakter oluşunu romana acını, hasretini, o gâvur yokluğunu gökçe yusuf yalnızlığımı kör kuyularda ateşlerde ibrahim talanlarını, ben en çok seni sevdim, yalanlarını sonra ama seni sevmiyorum efelya... * seni artık sevmiyorum efelya bir gülüş çiçeği büyütürken fotoğraflarda rol kesmeni seviyorum oh lâ lâ şehrin örnek ailesi imajını seviyorum için kan ağlarken, otuz iki kısım tekmili birden bembeyaz şımaran dişlerini bir bardak su gibi toprağıma apansız dökülüşünü seviyorum ama seni sevmiyorum efelya yaz biter hüzün kalır, hüzün biterse ağla her aşk bir gün yorulurmuş zamanla seni artık sevmiyorum efelya hasretinden ölüyorum anla... * Mehmet Binboğa |