kıraçlığın adısın sen
nirengi noktasısın yoksulluğumun

seni kerteriz alıyorum eksikliğime
kırlangıcım uçuyorsa sana yönelik uçuyor
görmüyor musun

orada dur ağzınla
sözcüklerinden diri bir lâlezar oluştur
rüzgârın dilini çöz, yağmuru kargışlama!

bütün çilingirlerini çağır dünyanın
hangisi açarsa açsın, biri açsın da
hiçliğin kilidini

mümkünsüz hülyâlara kayıtlandım ben zirâ
ataerkil edebiyat tâcirleri bilir bunu
bilir gündüzümüzü yağmalayanlar

sevgilim, elleri boş dönenim düştüğü mısrâlardan
aşk’a inanmaya ihtiyacım yok
gözlerine var

sana nasıl anlatmalı bir bilebilsem:
uçurumlar zirvelerle öpüşür
ay çıktığında

bir kendinden geçmişlik, bir benzemezlik hiç kimselere
hiçbir şeylere, hiçbir şeylere, hiçbir şeylere
şurası yıldız serpintisidir, şurasıysa diz boyu kar

seç seçebildiğince sevgilim
halel gelmez ömrüne ıssızlık tanrısı’ndan
-oy ne nihâyetsizmiş kırılganlıklar-

bunlar bana geceyarısının söylettiğidir

(*): Eksik Kırlangıç" kitabımdan