medet kul figan...perdesiz bir saz idim kuru toprakta catlak türküm nefes idim gam serbetinde rüya alaca geceye yüz sürdüm . takip eyledi gölgem tutuşdu kul idim kücüldüm ödüm mey eyledi bozlak sesinde acıyı bal eyledim kendimi caldım kendimi tüketttim . uzaktan sesim kızıldı gür kokan sazım cürüdü figan eden ayrılık söze düştü ben beni kendimi özümü unuttu . eylersin mey kalbi ısıttı penceremdeki mor harceyi bana küstü aklımın damındaki beyaz kuşlarım alaca kaçtı kendim ettim kendimi buldaramadım . rüyamış aklım karıştı gül imiş beni şaşırtı ham imiş kaldım karaşık yağmur imiş her gün ıslattı . yalan dünya imiş gercek göyne saplanan doğru ok imiş bir gün diritti her gün acıttı ama nafile gönül uslanmaz imiş. . |
Kutlu ve mutlu dileklerimle…
Çok Beğendim…
………………..…………. Saygı ve Selamlar…