çaresiz
manasızca söküldü yine yerinden yüreğim
çiçeksiz bahçeye döndü, duygusuz ve hissiz herkes bir yolunu tutturmuş koşarken umuda kaldım,yağmuru olmayan bulutlar gibi çaresiz. *** bıraktım ben inatlaşmayı, duy beni gönül şu kısacık alemde kavgaya ne gerek öyle bir yaşa ki melekler gıpta etsin asalet ve duruş bize; insana gerek *** halâ bu mısralar içimde hüzün halâ bu mısralar yağmurun sesi senden sadır olacak hikmetli sözün buralara ulaşan kokundur, alırım nefesi *** dursam da; sen bende saplantı iken, ben sende iğreti !!! dünyanında başı eğik(*) ama, Rabbimin en büyük nimeti bir gün ; çiçekler açsa da, sönecek yıldızlar, kaybolacak gökyüzünün maviliği kim bilir bel ki o zaman fark edilecektir, sana olan satırlarımın kıymeti...! .... yusuf erdoğan (*) 23 derece 27 dakika |