GELMESEN DE, OLURDU !..ZORAKİ SEVDA Yüreğimde bir sevda, Yorgun düştü bedenim. Ağırdı yükün bana, Sana hiç bildirmedim. ---Saklamadan bilsen de, ---Bilmesen de,olurdu !.. Kalbimdeki gülümü, Sana verdim sev diye. Çok gördün tebessümü, Bu abus çehre niye ? ---Sen yüzüme gülsen de, ---Gülmesen de,olurdu !.. Seviyorken ben seni, İsmin düşmez dilimden. Sevemedin hiç beni, Ben tutmuşken elinden. ---Candan beni sevsen de, ---Sevmesen de,olurdu !.. Sevgin ile baş başa, Kalmış iken çağırdım. Hep dağlara taşlara, Avaz avaz haykırdım. ---Sen sesimi duysan da, ---Duymasan da,olurdu !.. Kucak açtım sevdana, Değerini bilmedin. Kalbim açıktı sana, Sen içeri girmedin. ---Sen içeri girsen de, ---Girmesen de,olurdu !.. Düşündükçe hep seni, Kendimi düşünmedim. Ben sevginle ismini, Aklıma mühürledim. ---Sen aklından silsen de, ---Silmesen de,olurdu !.. Gönül vermiştim sana, Sevgim sana yetmedi. Hep azap oldu cana, Beni yedi,bitirdi ! ---Mezarıma gelsen de, ---Gelmesen de,olurdu !.. Tuğal KÖSEMEN 05.Mayıs.2017 |