Korkarsın birazdan alacaklar içeri,
Sevdiklerin bırakmaz, gelirler ileri.
Dönmeyeceksin belki de, bilirsin geri,
Doktorların gözünde, sadece müşteri..

Soğuk ameliyathane koridorları,
Üstüne gelir sanki bütün duvarları.
Allah’tan güler yüzlü hep çalışanları,
Durmuştur zamanı, geçmez dakikaları..

Narkoz bedeninde değil, ruhunda sanki.
Ruhun nerde olduğunu bilemesinki,
Hiçbir şey hissetmez, ölüsündür inanki,
Dünya senin olsa, hiç önemi olmazki..

Sen korkular duymuşun, kimin umurunda.
Oysaki canın, onların avuçlarında,
Acı çekersin, akıtsan gözyaşlarında,
Ruhun terk etmiş, ameliyat masasında..

Sabır taşı olsan, onlar bile beklemez.
Çekecek çilelerin varsa, kimse çekmez,
Beynin bile acı çeker, ama düşünmez.
Gözlerin açıktır, onlarda bir şey görmez..

Öyle zor geçirirsin ki gör ilk geceyi,
Hemşire vurmak için getirir iğneyi.
Doktorun derdi iyi görmek neticeyi.
Serum dur hayatın, özlersin yürümeyi..


Sadık KARADEMİR