AĞLAMA
Ağlama !
Ciğerlerim sökülüyor, sanki yerinden. Durduramıyorum, görünce akan o yaşları, gözlerinden. Neye yarar? Su gibi olsun demiştim oysa? Karanlığa mahkum, ettin gönlümü. Boşamı bu şiirler? Hüzün... Ne mevsimler geçti hasretle? Güller yine açtı, kumrularım camımda. Dirilirken her ölü, umudum yine bu alemde. Varlığın müebbet, Biliyorumda, Yokluğun, yağlı bir urgan gibi boynumda Kararın idam ! Sevmişim işte. Geçecek kadar, kendi canımdan. ... Nigâr Güler. |