Güzel olan her şeyden vazgecirmekti niyeti!
Belki uzaklık belkide sıkmış olmalıydım onu.
Belkilere bagımlıydım artık!
Kader denen ağ işte bu olsa gerekti.
Sessizligin soluğu dahi çıkmıyordu.
Sanki zaman durmuş.
Çırpına çırpına lal olmuştu dilim!

Beynimdeki uğultular bitiriyordu beni.
Gücüm kuvvetim kesilmiş sanki!
Yaslanamıyordum hayata...
Dümdüz ova misaliydi yıllarım.
Can parçamı ellerimle yolcu etmenin vaktiydi sanki.

Satır araları ıslanıyor,hıckırıklarımı dahi duyamıyordum sanki.
Yüreğimin kor kor yandıgını hissedip,
Bir zerre su içmeyi akıl edemiyordum.
Bir veda mektubu olmalıydı,
Sancı veriyor kısacık oluyordu hayat.
Özlemim iki satır aralarındamıydıki!

Okadarmı caresizdim!
nur cemalini aminler,
edip umudamı açmalıydım kapılarımı.
Toprakmı kokmalıydı yollar...

Gözyaşlarımla yollarına su mu dökmeliydim ki,
halen bir çatırdıtı bir ışık arıyordum.
Gitmenin cehennmeninde,
Kalmanın umudu ile çırpınan bedenime,

Bir ses...
Bir nefes çekmeliydim!
Gidişine bir hayır demeliydim.
Duyarmıydıki beni.
Gitme ömür telim...
Alın yazım.
Kara sevdam.
Yüreğimin nasırı,
Mevsimlerimin hasadı,
alın terim...
Gitme!
Bir satır dahi olsa kal.
Ciğerime çekeyim

Beni karanlıklara bırakıp

Ecelimin ipini çekip gitme!

Ayşe Gül