GECEDEN KALMA BİR ŞİİR TADINDAYIM...
Bir misinada diziliyim
Belki de unutulmuşluğun rahlesinde Kendi kendini boykot eden bir cümle tadında Rahminde kitapların doğmayı bekleyen O meçhul son… İkilem yüklü ruhların kırık mızrabıyım; Sergüzeşt bir reverans aslında aşkın raksında Ve hüznün bayat tadında ölüm… Ölümlü tümcelerde çığırtkan imgeler Seyrinde şair ve gök kubbe: O zaman ben kimim? Asılı kadınlar, Terk edilmiş adamlar kadar sıradan mizaçları Belki’den doğan maruzat Keşke’lerin vadesi dolmamış henüz Rahman tadında her yeni hüzün Ve yine ikrarı dünün Miadı dolmamış olsa da Ne yardan geçer ne de serden, diyenlerin feryadı mı da, Teneşirin kayıtsızlığında bir de Nazında niyazında bil mukabile Sayısız çocuk gelin ile dolu düğün? Feryat figan asılsızlığın ansız başlangıcı: Hep de sona meyyal günün gevrek nidaları: Geceden kalma bir şiir tadındayım Aslında ölü ve doğmamış çocuklarımın Tanrısı Şu ikilem yüklü evrende Boydan boya banmışlığım, Önce aşk tadında bir güfte Sarkacın ibresinde nihai bir kükreyiş Tümden gelen beyitlerin erip ereceği tek rütbe. |