ayrılık treni.Hasretin şafağı söktüğü o sabah Bu ayrılık treni Düdüğünü çala çala senide götürecek bu şehirden. Kimleri götürmedi ki zıkkım olasıca Ne hüzün çığlıkları bağırdı düdüğü biliyor musun Ne hasretler üfürdü bacasından, Kahrolasıca İşinde o kadar ustaki Ve olabildiğince gaddar. Hasrete yapmamıştır bir gün bile rötar Dakikayı sektirmez Götürecekse götürür. Hep götürdü zaten. Gözü dönmüş canavar gibidir. Çeker bir lokmada içine Götürür bitirir sevdaları Kahrolası. Ne soğuk yüzü var biliyor musun Kim ağlamış kim yıkılmış umrunda mı. Söküp atsan yerinden bütün raylarını Çomak soksan tekerlerine Ne eder eder Yine götürür yüreğinde ki sevdanı… Sana da gözünü dikmiş Senide götürecek. Ne zaman yolum düşse bu gara Pis pis sırıtır suratıma. Bu benim zoruma gidiyor. Kırayım diyorum bütün camlarını Yakayım diyorum gücüm yetmiyor. Gülcü olan o Güçsüz ben. Aslında onca sitem ediyorum da Sanki suçlu o. Günahı ne onun. Kim binerse onu götürüyor. Ama ne olursa olsun Sonuçta senide götürecek biliyorum Hasretin şafağı sökmek üzere gülüm Kişneyerek kulağımı yırttığında düdüğü İnan bu garda gidecek yarı ömrüm…. |
ah bide kavuşturmaları olmasa yüzüne bakılmaz ama...
yüreğine sağlık