HASRETİNBir gece daha geçti, sensiz karanlıklar içinde boğuşurken ben, Yalnızlıklar sorguluyor zamanı bir bir geçerken geceler üstümden Ve ardından hüzünlü bulutlar bırakarak… Kimse tutmaz elimden, tanımaz oldu yoldaşım olan kaldırımlar bile, Sensizliğe ıslandım, karabulutların yağan yağmurunda Ve geçiyor gözlerin bir bir, yağmurun baloncuklarında, Soluyorsun burnumdan Van Gölü’nün derin sularında Ve bütün yalnızlığımı astım senin hasretine… Keşke bilseydin kalemimin ucunda dökülen hasretin, Bu Ardahan’ın soğuk gecelerinde… Titreyen mumun soluğunda ve buğulanan camın renksiz kadehinde… Batan güneşin yakamozu dalgalanırken, Figan ettim denizin maviliğinden sabahı beklerken ŞEFİK KARABULUT 01.05.2014 ARDAHAN |